Η Σταχτοπούτα και ο shrek

Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε σε μια μακρινή χώρα ένα κοριτσάκι, το οποίο το φώναζαν Σταχτοπούτα οι κακές αδερφές της, τις οποίες απέκτησε από την νέα γυναίκα του πατέρα της. Η μητριά της ήταν πάρα πολύ κακιά και την έβαζε να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και να τις υπηρετεί. Η καημένη η Σταχτοπούτα δεν άντεχε πια την τόσο μεγάλη κούραση και πίεση, και έτσι αποφάσισε να το σκάσει από το σπίτι της, από την μητριά και τις αδερφές της, από όλα. Έτσι λοιπόν μάζεψε μερικά ρούχα και τρόφιμα και αργά το βράδυ το έσκασε κρυφά από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας της, χωρίς να την ακούσουν, και άρχισε να τρέχει με όλη της την δύναμη μακριά από αυτήν την πόλη. Έτρεχε για ώρες ώσπου άρχισε να νυχτώνει και έτσι αποφάσισε να βρει καταφύγιο να περάσει το βράδυ της και να συνεχίσει το δρόμο της για την Παραμυθοχώρα το επόμενο πρωί . Ξαφνικά όμως συνειδητοποίησε πως καθώς έτρεχε, μπήκε μέσα σε ένα πολύ σκοτεινό δάσος στο οποίο δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος. Τότε άρχισε να φοβάται και να πανικοβάλλεται και να αρχίζει να κάνει κύκλους μέσα στο δάσος μπας και η τύχη της χαμογελάσει και βρει κάποιο μικρό μέρος να κοιμηθεί. Πλησιάζοντας κοντά σε έναν βάλτο, άκουσε κάποιες φωνές να τσακώνονται και αμέσως η περιέργειά της την οδήγησε πιο κοντά στο μέρος αυτό. Χαρά και ελπίδες γέμισε η ψυχή της καθώς είδε, έναν γάιδαρο και ένα παράξενο πράσινο ανθρωπο-πλασμα, να τσακώνονται για τη φασίνα του σπιτιού. Έδωσε λοιπόν κουράγιο στον εαυτό της και πήγε να τους μιλήσει :

-Καλησπέρα, είπε η Σταχτοπούτα ντροπαλά, σας παρακαλώ μπορείτε να με βοηθήσετε; Είμαι ολομόναχη, το έσκασα από το σπίτι μου και θέλω να πάω στη  Παραμυθοχώρα αλλά βράδιασε και ψάχνω κάπου να κοιμηθώ. Μήπως θα μπορούσατε να με φιλοξενήσετε ;

-Βεβαίως και θα σε φιλοξενήσουμε ! Ονομάζομαι Γάιδαρος και από εδώ είναι ο φίλος μου ο Shrek !

-Χαίρω πολύ ! Αύριο σκεφτόμασταν και εμείς να πάμε στη Παραμυθοχώρα για να πάρουμε κάποιες προμήθειες για το σπίτι μας οπότε μπορούμε να πάμε παρέα, αν δεν σε πειράζει !

-Φυσικά και όχι ! Ίσα ίσα λίγη παρέα θα την ήθελα !

-Υπέροχα ! Πάμε τώρα μέσα να φάμε και να κοιμηθούμε γιατί θα ξυπνήσουμε νωρίς αύριο το πρωί.

-Ναι πάμε !

Αφού έφαγαν και κοιμήθηκαν, ξύπνησαν γεμάτοι ενέργεια και ξεκίνησαν το δρόμο για την πόλη που θα άλλαζε την ζωή της Σταχτοπούτας μια για πάντα… Στον δρόμο περνούσαν πολύ ωραία, λέγοντας αστεία και πειράζοντας ο ένας τον άλλο.    Άρχισαν να δένονται πολύ μεταξύ τους και πίστευαν πως αυτή η φιλία τους θα κρατούσε για πολύ καιρό. Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα και επιτέλους έφτασαν στον προορισμό τους. Αφού χαιρετήθηκαν ο καθένας τράβηξε τον δικό του δρόμο. Η Σταχτοπούτα έπιασε αμέσως δουλειά και άρχισε να ψάχνει ένα σπίτι το οποίο μπορούσε να αγοράσει και να το κάνει κατοικία της. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκε ένα σπίτι με έναν πολύ μεγάλο κήπο, ένα αρκετά γλυκό σπιτάκι που της ταίριαζε και αποφάσισε να το αγοράσει. Αφού εγκαταστάθηκε στο σπίτι της αποφάσισε να πάει μια βόλτα στον φούρνο της γειτονιάς για να πάρει ψωμί. Καθώς προχωρούσε άκουσε κάποιες νεαρές κοπέλες της ηλικίας της να συζητάνε για τον μεγάλο χορό που έκανε ο Πρίγκιπας στο παλάτι του. Έτσι αποφάσισε να πάει και αυτή μιας και ο χορός ήταν ανοιχτός προς όλους τους κατοίκους της πόλης.

Εκείνο το βράδυ…

Η Σταχτοπούτα είχε εντυπωσιαστεί πάρα πολύ με την μεγαλεία του παλατιού αλλά και με την ομορφιά του Πρίγκιπα, ο οποίος δεν είχε σταματήσει να την κοιτάζει. Τότε, προς έκπληξη της κοπέλας ο Πρίγκιπας την ζήτησε σε χορό τον οποίο δέχτηκε μετά χαράς. Ο ένας χορός έφερε τον άλλο και ο Πρίγκιπας με την Σταχτοπούτα δεν είχαν σταματήσει ούτε λεπτό να χορεύουν και να γελάνε, να γνωρίζονται καλύτερα και να μοιράζονται τα μυστικά τους.

Από εκείνο το βράδυ η Σταχτοπούτα και ο Πρίγκιπας ήταν αχώριστοι και πολύ σύντομα ζευγάρι.  Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα….

 Χ.Φ.